برپایی شعائر اسلامی

حضرت مهدي(عج) در کلام امام باقر علیه السلام 

«ابوحمزه ثمالي» آورده است که: در يکي از روزها در محضر درس امام باقر عليه السلام بودم، هنگامي که حاضران رفتند امام باقر عليه السلام فرمود:
«يا أباحمزه! من المحتوم الذي حتمه الله قيام قائمنا، فمن شک فيما أقول لقي الله و هو به کافر.»
ثم قال: «بأبي و أمي المسمي باسمي و المکني بکنيتي، السابع من بعدي، بأبي من يملأ الأرض عدلا و قسطا کما ملئت ظلما و جورا. يا أباحمزه! من أدرکه فيسلم له و سلم لمحمد و علي فقد وجبت له الجنة و من لم يسلم فقد حرم الله عليه الجنة و مأواه النار و بئس مثوي الظالمين.» [1] .
يعني: اباحمزه! از رخدادهايي که خداوند وقوع آن را قطعي ساخته است قيام «قائم» ماست.
هر کس در آن چه مي گويم ترديد کند با حال کفر به خدا، او را ملاقات خواهد کرد. آن گاه افزود: پدرم و مادرم فداي وجود گرانمايه او باد که همنام و هم کنيه من است هفتمين امام پس از من. پدرم فداي کسي باد که زمين را لبريز از عدل و داد مي کند همان گونه که به هنگامه ي ظهورش از ستم و بيداد لبريز است.
اباحمزه! هر کس سعادت ديدار او را داشت و همانگونه که به پيامبر و علي عليه السلام سلام و درود مي گويد بر آن حضرت درود گفت و فرمانبردار او گرديد، بهشت بر او واجب مي گردد و هر کس به آن وجود گرانمايه سلام نگفت، خداوند بهشت را بر او حرام ساخته و او را در آتش سوزان جاي خواهد داد و چه بدجايي است جايگاه ستمکاران.

منبع: کانون گفتمان قرآنی